Coś nowego, coś pożyczonego...

Paulina

Czyli czy da się stworzyć coś czego jeszcze nie było? Kiedyś, buszując po internetowej galerii, ze zdumieniem znalazłam obrazek jakby wyrwany prosto z mojej wyobraźni. Nie powiem-cholernie mnie zdenerwowało. Bo skoro taki szczegół, którego jestem prawie w stu procentach pewna (bo wiadomo-pozostały jeden procent to to, że coś tam utknęło w mojej podświadomości czy jak to tam), nie skopiowałam od Tolkiena czy Pullmana, to co jeszcze znajdę w sieci? Jak często macie wrażenie wtórności, a ile razy czytaliście coś naprawdę oryginalnego?

Ensis

Chyba cała seria o Pottera była taka innowacyjna ;D

Korzeszek

Wtórność nie musi być zła Smile

Tzn. ok, bezczelne kopiowanie kropka w kropkę tych samych motywów jest be, ale czerpanie z dobrych (!) wzorców może wyjść autorom na dobre. I wcale nie musi być nudne. Np. taki Eragon - ok, lekturka niewymagająca, niezbyt ambitna, motyw oklepany dosyć - podróż wybrańca losu, ale mimo wszystko czyta się przyjemnie, potrafi to to wciągnąć. Z resztą książki (i nie tylko) zawsze się będą przenikać, tak było, jest i będzie. O powtarzalności motywów sporo się nasłuchałam od naszej gimnazjalnej polonistki. Ważne, żeby miksować umiejętnie, dodając trochę od siebie.

Paulina

Mmmm... Zawsze się zastanawiałam kto był tym "pierwszym, najpierwsiejszym".

Swoją drogą 'podróż wybrańca losu' zawsze mnie fascynowała. O to chodzi, że te podróże są właśnie fajniejsze niż tak 'w jednym miejscu'. Nie zawsze, wiadomo, ale czasem tak. Szczególnie jeśli autor jest mistrzem opisów, kreowania nowych miejsc. Trudno napisać coś bez tego motywu w sumie. Chociaż to, że mnie bywa trudno, to nie znaczy, ze każdy tak ma.